Vanalles en nog wat:)

Even een blogje van vanalles en nog wat.........

Wat gaat de tijd toch snel...
M'n kleine man is alweer bijna 2 jaar!
Van afhankelijk klein baby'tje uitgegroeid tot een eigenwijze 2 jarige peuter die het woordje ''nee'' maar al te goed kent... Een jongetje die zich inmiddels behoorlijk goed weet duidelijk te maken, wat hij wil en wat hij niet wil!
Z'n woordenboek blijft zich elke dag meer uitbreiden, ik ben ondertussen maar gestopt met schrijven welke nieuwe woorden hij kent, want het is niet bij te houden! Wel ben ik begonnen met het opschrijven van zinnetjes die hij maakt, inmiddels van 3-4 woorden!
Over een paar weekjes gaat hij lekker naar de peuterspeelzaal. Komt bij z'n vriendje in het klasje, helemaal leuk! Helaas is het maar voor 3 maandjes.

Soms zou ik de tijd zo graag een stukkie terug willen zetten, door al het gezeik is er zoveel anders gegaan dan ik eigenlijk zou willen! Eindelijk sinds jaren begin ik weer lekker te genieten van het leven en heb ik echt m'n rust gevonden. Heb ook ergens het idee dat ik zoveel gemist heb van m'n kleine vent ondanks dat hij 24/7 bij me is!
Helaas kan de tijd niet terug. Het verleden heeft me gemaakt zoals ik nu ben en ben er ondanks alles, trots op!!
Ik heb van huis uit nou niet bepaald het ''goede'' voorbeeld meegekregen, het enige wat ik er van geleerd heb, is hoe het NIET moet.
Ik probeer m'n gevoel te volgen, luister naar m'n moederinstinct en dat is tot nu toe altijd nog juist geweest! Ik heb een super lekker kind, die zich super snel ontwikkeld, vrolijk en blij is, en waar ik altijd voor klaar sta!
Dat zo'n klein mannetje je zoveel kracht en vechtlust geeft, is met geen pen te beschrijven!

Nog weer even wat anders:) Gisteravond ben ik nog met hem bij de huisartsenpost geweest... Hij werd weer wakker rond half 12, hoesten en nog eens hoesten. Ik er even naar toe, hoorde gelijk al dat ie verschrikkelijk benauwd was. Dus even z'n puf toeter gepakt, maar dat wilde voor geen meter lukken. hij ademde niet goed door dat ding... Drankje gegeven voor z'n luchtwegen en weer naar bed. DRAMA! Hij heeft vorig jaar een aantal keer een pseudo kroep aanval gehad, dat was in eerste instantie ook waar ik gelijk aan dacht, maar het leek nu zo anders dus heb toch gebeld na het nog even aangekeken te hebben en mocht gelijk komen:) Bleek het toch weer om een pseudokroep aanval te gaan, alleen even een tikkie erger dan de eerste keren! Was vannacht om kwart voor 5 weer thuis! Bah wat een kut gezicht om je kind zo naar adem zien te happen!! Heb een andere vernevelaar mee gekregen en zetpillen voor nood, die het hoesten onderdrukken. Hoop dat ik ze (voorlopig) niet meer nodig heb!
Hij ligt nu even lekker te slapen, ben zelf ook net m'n bed weer uit, was gesloopt!! Vreemd hè:P

Ga hier thuis nog even snel wat doen voordat meneer weer wakker is... Is weinig van gekomen nog:)

xx